Dag 7: Van Giovinazzo naar Amalfi

Precies om 11:00 belt de eigenaresse van het huis in Giovinazzo aan (wie zegt dat Italianen niet stipt zijn?) Weer met mondkapje en afstand houdend en met handgel in de weer als ze iets aanraakt. Kennelijk zit de Covid schrik er nog behoorlijk in. We hebben hier en daar ook wel meer mensen met mondkapjes gezien, hoewel dat niet verplicht is. 

We hadden het huisje al netjes opgeruimd en onze spullen in de auto gezet, dus met een kort gesprekje nemen we afscheid en gaan we weer dooooooor. Dwars door het land, van de oost- naar de westkust. Op naar Amalfi!

Onderweg doet het weer van alles: van momenten met zon en 23 graden (lekkur!) tot grijs, wind en regen en zelfs een enorme stortbui waardoor we zowat niets meer zien. Het is wel lekker rustig op de weg en we gaan al om 15:30 in Amalfi aankomen volgens de navigatie. Vanmorgen gaven de verschillende navigatie app’s aan dat we er 5 uur over zouden doen, maar zo te zien redden we het in ietsje meer dan 3 uur. Raar verschil! Op de hoogte van Salerno stoppen we even (🚽☕️) en kijken we op internet of er iets moois te zien is in de buurt. Onno vind een tip over Ravello, een mooi dorp hoger in de bergen. Het is maar 10 minuten omrijden. We besluiten om daar even te stoppen en rond te kijken = tijdrekken 😉 (Onno had vanmorgen contact met het hotel in Amalfi gehad en aangegeven dat we er rond half 5 zouden zijn).

Parkeren in Ravello is echter ook lastig. Bovendien zijn er wegwerkzaamheden waardoor we een kwartier of wat helemaal stil staan, ons realiserend dat het mooie deel van Ravello achter ons ligt. Omdraaien gaat niet, dus als we eindelijk weer rijden, besluiten we maar om door te gaan naar Amalfi. De weg naar Amalfi is zoals we hem kennen: smal, druk en geen mogelijkheid om te stoppen. Je bent vooral bezig met proberen nergens tegen aan te rijden; als chauffeur heb je niet de mogelijkheid om lekker rond te kijken. We komen iets voor half 4 in een zonnig en gezellig druk Amalfi aan. We appen het hotel dat we volgens instructies bij de taxis staan te wachten. Vincenzo van het hotel komt meteen naar ons toe en loopt voor onze auto uit het centrum in. We kunnen een stuk achter hem aan rijden tot we vrij dicht bij het hotel zijn. Daar moeten we uitstappen, alle spulletjes pakken en hij neemt de auto over om hem ergens te gaan parkeren (we hadden een plek in een parkeergarage bij de reservering genomen). Vol vertrouwen (wat kun je anders?) geven we de sleutel af en hopen de auto over 2 dagen onbeschadigd terug te krijgen. Boetiek-hotel / B&B ‘Le Luce’ ligt een stukje omhoog een trap op, en als we de voordeur binnenstappen ligt er nog een flinke trap achter. We zeulen de koffers omhoog en enigszins buiten adem worden we meer dan vriendelijk ontvangen door een oude dame die ons de kamer laat zien en in voornamelijk Italiaans uitleg geeft over de sleutel, WiFi codes, etc. We komen even bij op ons balkonnetje met een drankje en chipje, en besluiten dan op de kamer te chillen tot we gaan eten in plaats van meteen Amalfi te gaan verkennen. De vele indrukken en stops beginnen zijn tol te eisen!  

‘s Avonds Amalfi in om te eten. We hebben genoeg Italiaanse stadjes met smalle steegjes en veel trappen gezien, maar dit is wel de overtreffende trap! Letterlijk! Overal kleine doorgangetjes met een trapje, en als je daar nieuwsgierig in loopt dan zit er om de hoek een nog veel langere trap, en daarna nog een, om bovenaan dood te lopen 🤣. Heel wat traptreden, omzwervingen en menu’s bekijken later vallen we binnen bij restaurant Sant’Andrea aan de voet van de kathedraal. Daar bestellen we allebei een Tagliata di Manzo, samen een portie frietjes en een salade en we krijgen toch een bergje eten! Niet op te krijgen zeg, maar wel aardig van kwaliteit en met een vriendelijke ober. Wat later komt er een groep kinderen binnen (familie?) en wordt het een vrolijke boel. Nog veel later (als wij uitgegeten zijn, zo na 9 uur), komt er nog een grote groep met nog meer kinderen. Nu wordt het helemaal levendig 🎉. Wij doen nog een korte wandeling in Amalfi en vinden een diorama. Daarna lopen we terug naar onze kamer.