Dag 8: Amalfi

Er was voor vandaag veel regen voorspeld. En als we wakker worden (wakker gemaakt door de klokken van de Sant’ Andrea kerk) dan ziet het er buiten nat en grijs uit. We nemen de tijd om te ontbijten, er is veel keuze en de cappuccino is heerlijk. We hopen dat het zo in ieder geval droog wordt. Rond half twaalf gaan we een poging wagen om Amalfi te verkennen. We hebben bij het ontbijt van de oudere dame van gisteren nog wat tips gekregen over wat er allemaal te zien is. Die dame (de eigenaresse van het pand?) is trouwens super lief en gastvrij. Ze toont veel interesse en doet haar best wat dingen in het Engels te zeggen (maar dat lukt niet helemaal) waarvoor ze zich verontschuldigd (en daarna lekker doorpraat in het Italiaans 😄). Haar Italiaanse gastvrijheid maakt het verblijf bij Residenza Luce wel extra bijzonder!

We gaan eerst maar eens een wandeling langs het kust maken. Het is ondertussen gelukkig grotendeels droog geworden en de temperatuur is aangenaam, maar het is wel grijs. Vanuit verschillende pieren kunnen we goed zien hoe Amalfi tegen de steile rotskliffen is gebouwd.

We lopen terug het centrum in en bekijken de enorme Duomo di Amalfi/Sant’Andrea, een indrukwekkende kerk waar de relieken van apostel Andreas liggen.

Daarna weer een tocht om ergens te lunchen. We lopen over de hoofdstraat heel Amalfi door (bergop) om bij het laatste restaurantje (dat er leeg en niet zo fris uit ziet) te concluderen dat we daar ook beter niet lunchen (tot teleurstelling van de man die buiten stond en beschreef wat hij allemaal had). We lopen terug en zien onze auto nog in een parkeergarage (lees: een soort grot met roldeur) staan. De roldeur is open, de auto staat bijzonder strak tegen een muur (hoe zou de bestuurder er uitgekomen zijn?) en de deuren zijn niet op slot. Eeeeh, niet teveel over nadenken maar? 😨🫣

In een steegje zien we restaurant da Gemma (sinds 1872!) met een menukaart waarop Risotto staat waar we wel trek in hebben en het restaurant ziet er nog netjes uit ook. Als we naar binnen gaan worden we snel door het restaurant heen naar het terras (boven straatniveau) geleid. Oeps, het ziet er wel heel chique uit! Wijnkoelers bij ieder tafeltje en obers die lekker uit de hoogte doen (daar betaal je €8,- “coperto” voor). Een bordje Risotto is €25,- (wij dachten nog even voor 2, maar het was per persoon), een glaasje witte wijn €10,- (voor de goedkoopste), water €4,- dus we rekenen €82,- voor een lunch af 😱. Maar daarvoor kregen we wel een gratis amuse vooraf, 2 limoncello’s en koekjes achteraf en hebben we Amalfi-chique gegeten! Ook nog buiten zonder jas trouwens, het is dan wel grijs en regenachtig, maar wel 19 graden.

We zijn een beetje suf en moe, ons verblijf in Residenza Luce is sfeervol, de locatie is geweldig en de kamer prachtig, maar ook erg gehorig. Goed geslapen hadden we dus niet. Met de volle buikjes gaan we even terug naar onze kamer die vlak naast het restaurant ligt. Dan begint het weer hard te regenen en te onweren en blijven we tot het avondeten op de kamer. Een beetje zonde misschien, maar Amalfi hadden we toch al zowat helemaal gezien.

Conclusie: dit is de 3e keer dat we aan de Amalfi kust zijn (maar de eerste keer in Amalfi zelf). En weer concluderen we dat we eigenlijk wel op mooiere plaatsen in Italië geweest zijn. De Amalfi kust staat bekend als een van de mooiste kuststreken ter wereld en als super-chique (zeker Positano en Amalfi zelf), maar het ziet er op veel plekken eigenlijk tamelijk onguur en vervallen uit. Amalfi heeft wat mooie plekken, maar nog veel meer straatjes waar het helemaal niet zo fraai is. Giovinazzo, Sirmione, San Marino, Capalbio e.d. zijn wat ons betreft veel mooier!

‘s Avonds eten we in een restaurantje dat behoorlijk vol blijkt te zitten (een cruise schip met Amerikanen aangekomen?) waar we lekker eten met vrolijke bediening voor de helft van het geld van de lunch. Daarna nog een wandeling door Amalfi, zodat we nu echt wel alles gezien hebben.