Dag 2: Donaueschingen naar Livigno

7 oktober 2017 - Livigno, Italië

Vandaag zijn we eerst in Donaueschingen naar het punt waar de Donau begint gaan kijken. Terwijl we daar naar toe lopen merken we dat er een dorpsfeest is. Overal kraampjes met eten en drinken: gezellig! 

Donauquelle

De 'donauquelle' is een ronde bron met muurtje en standbeeld. Het wordt gezien als het begin van de Donau. Ziet er leuk uit en het is een ware toeristische attractie. 

Op een marktplein waar muzikanten optreden staat een Hongaarse food truck waar ze Langos en Kürtöskalács verkopen. Dat laatste is een gebakken deegrol die door vanillesuiker wordt gerold. Die kopen we een: mjammie!

Dorpsfeest in Donaueschingen

Rond een uur of 12 gaan we rijden richting de Ofenpass. Dat schijnt een mooie Zwitserse bergpas te zijn. Bij de grens kopen we een vignet, waar je wel het volle pond voor betaald maar die toch maar geldig is tot het einde van het jaar. Dat is ook niet eerlijk! 

Hoe verder we richting het begin van de pas rijden (Zernez) hoe mooier het wordt. Typisch Zwitserse dorpjes tussen besneeuwde bergtoppen, de zon schijnt, het is prachtig! De navigatie stuurt ons echter naar een auto trein. Hum, zo iets hadden we wel gehoord maar niet echt begrepen. We stoppen maar even net voor het kantoortje waar je kaartjes koopt om te vragen hoe en wat, maar we begrijpen eruit dat we met de trein 18 minuten rijden en de pas overslaan. Kost bovendien €31,-. Ja dacht het niet hoor! De dame zegt nog wel dat het een beetje gesneeuwd heeft en dat we ook via de Flüelapas kunnen, die is wel open is maar 'nicht so gut' voor zomerbanden. Daar trappen wij niet in! We keren om, rijden tegen het verkeer in, hobbelen over de berm naar de andere weghelft en hoppa, op naar de Flüelapas!

Daar krijgen we geen spijt van want die is prachtig. En hier gaat de Seat eindelijk op standje sport en kan Onno zich even flink uitleven! Als we bij besneeuwde bergtoppen en een klein meertje stoppen ruikt het flink verbrand. Goed zo, zo'n ding moet af en toe maar eens stevig werken voor de kost! Die FR sport badge staat er niet voor niks op natuurlijk. Een stuk later stoppen we bij een bergmeer in het dorpje Davos voor een cappuccino en een gebakje. Het meer is schitterend met de Alpen op de achtergrond.

Bergmeer bij Davos

We besluiten dat het tijd wordt om naar Italië te gaan. Verona is nog ver weg, dus we kiezen een dorpje net over de grens: Livigno. Laat die Ofenpass dan maar zitten want als we om gaan rijden voor nog een bergpas wordt het wel laat. Maar wat blijkt: de route naar Livigno gaat over die pas! Heel fijn! Ook deze is mooi, maar wat minder spectaculair dan de Flüelapas.  Als we de grens over gaan en Italië binnen rijden mogen we meteen €15,- tol aftikken voor de Forcola di Livigno pass die langs het meer van Livigno loopt. Ook dit is weer prachtig, de weg loopt recht langs het meer met half open tunnels waar het bergwater overheen stroomt. 

Flüelapas

Rond 6 uur komen we in Livigno aan. Dit blijkt een behoorlijk toeristisch maar gezellig wintersportdorp te zijn waar we een leuk Alp achtig hotelletje hebben met veel hout. Daar eten we een (niet zo beste) pizza en gaan op tijd terug naar de kamer, allebei behoorlijk moe. Morgen naar Verona.

Foto’s

2 Reacties

  1. Corine:
    8 oktober 2017
    Veel mooi's gezien weer. Prachtig de sneeuw. Wij gaan zo ontbijten en ook weer verder crossen. Gewoon de laatste kilometers vreten 😉 Jullie veel plezier met het touren . Tot de volgende. Xx
  2. Onno En Andrea:
    8 oktober 2017
    Veilige laatste km's en veel plezier in Nederland! We gaan ook verder richting de zon.