Dag 19: Op weg naar huis deel 1

Het zit erop voor ons bij Ca Del Lago. Koffers  pakken, afrekenen (ai ai ai, niet goedkoop, maar dat wisten we) 😏, en koers richting Nederland zetten. De navigatie zegt dat we richting zuiden moeten om zo zo snel mogelijk op de snelweg te zitten. Maar eigenwijs als we zijn (en om het vakantiegevoel nog een beetje vast te houden) draaien we aan het einde van de straat rechtsaf i.p.v. linksaf zodat we zo lang mogelijk langs het Gardameer blijven rijden. Veel mooier! En we weten dat je helemaal aan de noordkant van het meer bij Nago-Torbole ook de snelweg op kan. En wederom wordt onze eigenwijsheid meteen weer afgestraft 😆: het is behoorlijk druk op de weg dus het schiet niet op en we staan vaak stil, maar zo genieten we wel extra lang van het uitzicht! We ❤️ Lago di Garda.

Bij Torbole zien we een lange slinger auto’s langzaam omhoog kruipen. Hm, de eerste echte file? Ook later op de snelweg is het erg druk. Maar wij maken ons niet druk, want wij hadden al besloten dat we waarschijnlijk niet in 1x terugknallen naar Nederland, maar ergens onderweg nog overnachten, dus haast hebben we niet. We hebben al leuke hotels gezocht en er 2 als optie bewaard.

We moeten nog (weer) een vignet voor Oostenrijk hebben. Er is net voor het grens een groot tankstation/ museum waar we meestal stoppen (ook voor een lekkere lunch) maar we vermoeden dat het daar nu erg druk zou zijn. Dus we stoppen iets eerder bij een kleiner tankstation waar ook vignet borden staan. Pas als we binnenstappen zien we bij de kassa een bord: “we verkopen geen vignet.” en valt het op dat ze een kruis op de vignet borden gezet hebben😖. Handig! Nog maar een stopje bij het tankstation bij Brenner dan.

We doen er bijna 4 uur over om in Oostenrijk te komen. In Oostenrijk gaan we ook dit jaar weer via de Fernpass door de Tiroler Alpen richting Duitsland. En ook dit jaar is daar eigenlijk weinig aan. Het is geen spectaculair mooie bergpass, en je rijdt er altijd dikke file vanwege auto’s met caravans of vrachtauto’s. Ook nu rijden we een kilometer of 40 achter een vrachtauto op een weg waar we niet in kunnen halen. De snelheid valt af en toe terug tot 20 of 30 km/h. Dat schiet niet op! Volgende keer eens kijken of er geen alternatieven zijn.

Net voor de grens met Duitsland doen we even een sanitaire stop bij een tankstation en kopen 2 flesjes water. Op de parkeerplaats overleggen we even: overnachten zoals gepland of toch door naar huis? Dat is nog een dikke 8 uur, daar hebben we eigenlijk geen zin in. We hebben sowieso slechts 330km in 6 uur afgelegd, dus records breken we niet! Goed, overnachten dus. Documentje met de 2 eerder uitgezochte hotels erbij, maar u kent ons: toch nog maar even vergelijken met andere hotels. Afijn, we staan dus ongeveer een uur op die parkeerplaats hotels te vergelijken en boeken uiteindelijk heel iets anders dan dat we al gezocht hadden 😂. Het heeft zo lang geduurd dat we nog maar eens gaan plassen voor we verder rijden.

We zetten koers naar hotel HGS3 in Scheklingen (in de buurt van Ulm, waar toevallig ook een groot kantoor van Bosch Rexroth zit waar Onno sinds kort voor werkt). En we krijgen even een goede reminder waarom we altijd helemaal naar Italië rijden, de luchten zijn hier Nederlands grijs en het begint flink te regenen.  

Het hotel blijkt een nieuw, heel modern ding te zijn in het midden van een slaperig dorpje. Raar om zo’n modern blok te zien staan tussen de gewone huizen.

We hebben een mooie luxe kamer met goede bedden, met als enig minpunt dat de badkamer & wc enkel van de slaapkamer afgescheiden zijn met glas zodat je 0 privacy hebt. Rare keuze...

Het hotel heeft een bistro waar je goed kunt eten hadden we in de recensies gelezen en inderdaad! Niet veel keuze maar de pasta is potverdikkie beter dan we hem in heel onze vakantie in Italië gehad hebben 😱. De schnitzel met friet is ook erg goed. Het toetje is weer niet zo bijzonder: Sanfter Engel, een bolletje ijs in jus d’orange met spuitbus slagroom. Onno wou eigenlijk een kopje koffie, maar helaas, dat kon niet meer omdat de koffiemachine al “aan het slapen was” . Uh oké, sommige dingen zijn een beetje vreemd in dit hotel!