Dag 1: Helmond naar Autoparc Sadobre Vipiteno (Hotel Brenner)

Na nog een jaartje corona binnen zitten en een heerlijke Hollandse prutzomer zijn we blij dat we er weer eens op uit gaan! Vliegen zien we nog niet zo zitten, dus het wordt weer een autovakantie. Maar waarheen? Verschillende opties passeren de revue, maar uiteindelijk kiezen we toch maar weer voor Bella Italië!

In een ruk naar een leuke bestemming wat verder in Italië rijden zien we niet zo zitten. Bij wat leuke hotels die we zien geeft Google Maps zo 1200-1300 km en tussen de 12 en 14 uur rijden aan. En die hotels hebben een checkin tot 21:00. Wij zijn niet zo van het vroeg vertrekken dus dat gaan we niet halen. Daarom kiezen we  “reasonable” Hotel Brenner (zo staat het op hun eigen site 🙂) met checkin automaat net over de grens in Italië,  na de Brennerpas. Dat is 865 km en een kleine 10 uur. Dat moet te doen zijn toch? Hoeven we ook niet vroeg te vertrekken 🥳. Het plan is alleen overnachten, dan tot vrijdag in het hippe berghotel Monroc in Commezzadura (regio Trentino) in de Dolomieten. Beetje wandelen en zo in de bergen, en dan op naar de zon want in de bergen is het weer nog slechter dan in Nederland! Waar en hoe (hotels, huisje, agriturismo?) weten we nog niet. Dat moeten we onderweg maar uitzoeken!

We laden 2 grote koffers en tig tassen in de auto en maandagochtend rond 10:00 vertrekken we. Wat files, regen en een tankstation from hell (lange rijen, pomp die het niet doet) onderweg, dus een record-tijd wordt het niet.

In Oostenrijk komen we over de Fernpass. Die herkennen we en even later zien we een enorm hoge loopbrug die tussen 2 bergen hangt. Die hebben we al eens eerder gezien, maar toen niet gestopt. Nu wel, maar als we er vanaf de grond naar kijken besluiten we dat we toch echt geen tijd hebben om erover te lopen (kuch, heeft verder niets met onze dapperheid te maken hoor).

Rond 20:00 komen we aan in de buurt van Hotel Brenner. Dit redelijke hotel is een makkelijke overnachtingsplaats omdat het vlak bij de snelweg ligt, zo schrijven ze. Dat blijkt iets minder makkelijk te zijn: onze navigatie zegt: neem de afrit over 500 meter. En net daarvoor: jawel, tolpoortjes. Eerst dus een tolkaartje trekken, dan een paar honderd meter verder bij het volgende tolpoortje afrekenen (€1,30) en dan…. De weg oversteken, aan de andere kant van de snelweg weer door een tolpoortje om  500 meter terug te rijden, nog een keer tol afrekenen en dan komen we op een enorme parkeerplaats voor vrachtauto’s. Hmmm, twijfel.. moeten we hier zijn? Voor een slagboom weer een kaartje trekken, maar de slagboom gaat in eerste instantie niet open. Ondertussen staat er een grote truck achter ons dus terug kan ook niet. Na een beetje op en neer rijden gaat de slagboom wel open en zijn we in truckersland! We zitten toch goed, want uiteindelijk vinden we ons hotel tussen de duizenden vrachtauto’s. De checkin automaat hebben we niet nodig, want de receptie is nog bemand. En de dame geeft ons een parkeerkaart waar we morgen als het goed is toch gratis de vrachtautoparkeerplaats af kunnen.

Er is wel een modern restaurant naast het hotel. Het ziet er netjes uit. Andrea heeft risotto, ik spaghetti en dat smaakt prima. Het laat alleen we wat lang op zich wachten. Als we afrekenen krijgen we daarom korting. Met zijn tweeën gegeten en een biertje en wijntje erbij gedronken voor €22,-.  Niet slecht! Met de buikjes vol rollen we het bedje in.