Dag 12: Misano World Circuit en Spiaggia di Fiorenzuola di Focara / Parco Naturale Monte San Bartolo

Vandaag toch maar weer even de toerist uitgehangen. Toen we vanmorgen opstonden zag het er erg bewolkt uit en volgens de weersvoorspelling blijft het ook de hele dag bewolkt. Oei 🌥. Dilemma: zullen we weer rond onze superieure bungalow blijven hangen en hopen dat de zon nog door komt of zullen we een uitstapje maken? En waarnaartoe dan? San Marino of naar het strand? San Marino (zitten we vlakbij) vinden we geweldig maar we zijn er al twee keer eerder geweest. En het is ondanks de bewolking nog best warm (rond de 25 graden). We zien op de kaart dat niet ver van ons vandaan er een natuurpark (Parco Naturale Monte San Bartolo) is met een kustweg en mooie strandjes. Dat maakt nieuwsgierig. We stappen in de auto en rijden naar het begin van de weg die Via Panoramica heet; dat belooft wat!

Onderweg komen we langs het circuit ‘Misano World Circuit Marco Simoncelli’ waar voornamelijk motor (maar soms ook auto) races gehouden worden. Vanuit onze bungalow horen we ze wel eens over het circuit scheuren. We besluiten even snel een kijkje te nemen (vooral ook omdat er ‘Free entrance’ staat 😄) en zie wat dure auto’s vrij voorzichtig over het circuit rijden. Hmmm, dat zijn geen professionals. Vrij rijden? Hier en daar proberen we te vragen of wij ook met de auto het circuit op mogen, maar we worden niet veel wijzer en in het officiële kantoor van het circuit vinden we niemand. Helaas, op naar het Parco Naturale Monte San Bartolo en de kustweg dan maar!

De kust is mooi en er blijken een aantal fraaie dorpjes te zijn. In Fiorenzuola di Focara blijkt het behoorlijk druk, maar we vinden een publieke parkeerplaats en lopen terug het dorpje in om wat te lunchen. Een restaurantje heeft een terras met uitzicht op de zee; de ideale plek! Als het niet om het eten gaat tenminste, want de Piadina (een Italiaans plat brood) met ham en mozzarella die we hebben is niet erg bijzonder en laat behoorlijk lang op zich wachten.

Vanuit dit restaurantje ligt het strand “Spiaggia di Fiorenzuola di Focara” via een stijle bergweg (alleen te voet toegankelijk) een stuk lager. Mijn horloge geeft aan dat we 430 meter boven zeeniveau zitten, dus dat zou 430 meter naar beneden, maar een tikkie erger, ook weer 430 meter omhoog zijn. Maar ja, je kunt niet hier zijn en niet gaan kijken hè?

De wandeling naar beneden gaat prima; in een drie kwartier wandelen we de stijle weg af. Gelukkig spoort mijn horloge niet helemaal, want de zee ligt hier op 280 meter hoog kennelijk 😂. Toch maar 150 meter naar beneden gelopen dus. Beneden is het… een tikkie rommelig.

Wat wel grappig is; mensen hebben huisjes tegen de zon gebouwd uit hout dat aan is komen drijven. We kijken rond en blijven even hangen en beginnen dan aan de klim terug.

Dat is wel flink zweten 🥵! De auto staat nog wat hoger geparkeerd, en badend in het zweet klimmen we iets van 200 meter terug omhoog, en proberen een beetje te drogen voor we weer in de auto stappen.

Terug naar de bungalow voor een plons in de jacuzzi!

Het avondeten blijkt weer een ouderwetse hamburgerjacht te worden. Die hebben we iedere Italiaanse vakantie wel een lijkt. Bij het resort kun je eten bestellen, zij bellen dan naar een van de restaurants waar ze mee samenwerken en laten het bezorgen. En omdat we al tijden zin in een hamburger hebben geven we dat door. Poging 1 om een hamburger te eten was overigens vorige week zondag. Toen konden ze pas om half 10 bezorgen en hebben we er maar vanaf gezien. Vandaag nieuwe poging: nu wordt het 21:40!  En wij hadden om 7 uur al honger! Daar gaan we niet op wachten, dus we moeten ergens anders wat eten zien te scoren (het resort ligt niet in een dorpje of zo). 

We krijgen een kaartje van een trattoria van de dames bij de receptie. Dan maar de auto halen en daar naar toe. Die blijkt gesloten 😫, goede tip dames! McDonald’s of iets dergelijks zit hier niet in de buurt. De eerstvolgende trattoria die we tegen komen ziet er niet uit. Ander dorpje dan, daar zitten wat restaurants bij elkaar. En wat blijkt? Ook het restaurant (Officina) dat onze hamburgers pas zo laat kon bezorgen zit daar. Hops, we ploffen op het terras. Het is 20:15. Die hamburgers moeten we vast sneller hebben dan 21:40. 

Een tikkie raar is dat we 2 hamburgers met frietjes bestellen en een heel groot bord (goede) friet eerst krijgen. Maar prima verder, kunnen we daar alvast van eten terwijl we op de hamburgers wachten. Het is echt superdruk bij dit tentje, veel mensen komen afhalen en de plaatselijke jeugd is volop aanwezig.

Tegen de tijd dat de hamburgers komen is het bord friet aardig op, en de hamburgers blijken monsterlijk groot te zijn. Pffff, dat gaan we never-nooit op krijgen! Ze smaken wel heerlijk en we eten de lekkerste stukjes ervan af. Met volle buikjes waggelen we terug naar de auto.