Heenreis

Heenreis: we vliegen vanuit Düsseldorf. Het is net zo ver rijden als Schiphol, maar de vliegtijden zijn net iets fijner voor ons. Geen te late vlucht (na 23.00) of extreem vroege terug (6 uur s’morgens 😱, dan is het vakantiegevoel heel snel voorbij).

We vertrekken om 11 uur vanuit Helmond (vertrektijd vlucht: 14:20) en rijden als profs zo naar de vooraf gereserveerde parkeergarage. We kunnen de auto voor €125 😣 een week lang parkeren in een grote parkeergarage tegenover het vliegveld. Tot zo ver gaat het vlotjes. Als we onze koffers willen droppen moeten we in een hele lange rij gaan staan. Daar gaan we dan: het lang in de rij staan en wachten kan beginnen.

Zodra we aansluiten, komt er een mevrouwtje langs die iets in het Duits vertelt. We kunnen er een beetje van begrijpen dat ze een “speciale aanbieding” heeft om voor maar €17/persoon priority te kopen en dan hebben we voorrang bij het inchecken, bij de security controle, bij het instappen en onze koffers komen als eerste uit het vliegtuig bij de eindbestemming. Na wat twijfels kiezen we toch voor dat privilege 😁 (ook omdat de rij voor de gewone incheck-balies behoorlijk lang is en we hem een beetje knijpen dat we het vliegtuig niet gaan halen!)

Ondanks dat we in een veel kortere rij mogen aansluiten duurt het voor ons gevoel nog steeds best lang voordat we onze koffers kunnen droppen. Luchthaven Dusseldorf is best ouderwets vergelijken met Eindhoven. Nadat de labeltjes eindelijk op de koffer zitten en ze uit het zicht verdwijnen lopen we naar de security controle. Daar staat ook een flinke rij. Maar we hebben priority, dus we proberen voorrang te krijgen. We worden echter door een beveiliger erop gewezen waar de rij staat en dat wij ons ook daarbij moeten aansluiten, want er is maar één rij voor iedereen. Ook voor mensen met PRIORITY. Oké, oké, aansluiten bij het plebs dan maar!  Waarom hebben we extra betaald? We komen er snel erachter: eerst wordt je paspoort gecontroleerd, daarna zien we wel een priority line voor de veiligheidscontrole.😁

Snel door de check, de paspoorten worden nog een keer gecontroleerd, nu door een geautomatiseerd systeem met poortjes en camera’s (er wordt een gezichtsscan van ons gemaakt), wat water scoren (€3,20😲 voor 1 flesje!), en meteen naar de gate lopen want de boarding begint zo en we mogen als eerste aan boord.

Na 40 minuten vertraging (we zitten ondertussen al meer dan 1 uur in het blik) vertrekken we eindelijk naar het zonnige Turkije. De vliegtijd valt gelukkig wel mee. 3 uur en 5 minuten 🤗. We hebben bij het online inchecken een warme maaltijd (Duits rundsgebraad) erbij geboekt want we landen pas rond 19:00 en dan duurt het ook nog een paar uur voor we bij het hotel zijn verwachten we.

De maaltijd krijgen we vrij snel als we op vlieghoogte zijn. Dat is wel een beetje aan de vroege kant, maar vooruit. We krijgen ook twee lekkere muffins (gemaakt in Nederland) als toetje erbij. Hiermee houden we het zeker vol tot we in ons resort kunnen eten. We landen vlotjes, lopen zo door de douane (we hoeven allebei geen visum meer te hebben), en pikken als een van de eerste onze bagage op. Priority! Top! 👍). Nu komt het meest spannende moment van de reis: de transfer vinden die ons naar onze hotel brengt. 

We hebben niet bij een grote organisatie als TUI geboekt (die had het hotel ook maar dan voor honderden euro’s meer), maar bij Prijsvrij. De tour operator blijkt dan weer een Duits bedrijf (DERTOUR) te zijn, de transfer die we erbij geboekt hebben wordt door Diana travel geregeld en is van het bedrijf Holliday Taxis, en de naam van Sunmix staat ook ergens in de papieren. Duidelijkheid alom dus. Maar goed, er zijn instructies om ons bij balie 53 te melden en die vinden we snel. De dame brabbelt wat over linksaf, rechtdoor en bus U505. We lopen het hoekje om en zien een enorm terrein vol met grote en kleine bussen: dat wordt langs allemaal lopen om te kijken of we er een zien met een U505 bordje. Na wat minuutjes lopen vinden we die toch vrij makkelijk: een niet al te groot busje (was een optie met wat meer (jawel) bijbetalen: kleinere bus, sneller bij je hotel) en de bijzonder jolige chauffeur heet ons welkom en laad de koffers in. Nog wachten op andere passagiers (waaronder 2 grappige maar heel erg dronken Duitse tieners) en we kunnen op weg! Op de kleding van de chauffeur en het busje zelf staat trouwens weer een andere bedrijfsnaam.

De chauffeur houdt van lekker doorrijden. Hij houdt links aan, en als iemand voor hem niet opschiet knippert hij met de lichtjes; aan de kant! 🚐💨. Maar dat houdt na ongeveer 10 minuten op. De bus begint een vreemd geluid te maken en verliest power. De chauffeur schuift naar de middenbaan en schakelt steeds verder terug. Na een paar honderd meter zet hij de bus aan de kant. Stuk! Hij zegt sorry en begint druk te bellen. Er zitten twee Duitse mannen in onze bus en een van hen blijkt van Turkse afkomst te zijn. Hij kan vertalen tussen de chauffeur (die alleen Turks spreekt) en de andere passagiers. Mooi. Als het goed is komt een andere bus ons oppikken zodat we onze bestemming nog vandaag bereiken.

Het is ondertussen na 8 uur (lokale tijd, 1 uur laten dan in Nederland). We kletsen wat met de andere passagiers, de tieners zetten een gezellig muziekje op een meegenomen speaker en vieren een feestje naast de gestrande bus 😂. Na ongeveer 1 uur wachten kwam een vervangend busje. Koffers overladen, beetje proppen, instappen en oeps, we komen een stoel te kort, maar geen probleem, dan maar op elkaars schoot zitten, zijn we weer onderweg. We zetten 2 stellen af en stappen als derde (enige twijfel van onze nieuwe chauffeur of we bij het juiste hotel zijn) uit.

We worden heel vriendelijk door heel veel personeel ontvangen en naar binnen geleid. Bij het inchecken begint het personeelslid dat ons incheckt ineens Nederlands tegen ons te praten. Grappig. Hij woonde tot kort in Zeeland, maar hij is terug naar Turkije. Na het inchecken worden we met een golfkarretje naar onze kamer gebracht. We komen onderweg al heel veel katten tegen. Eentje komt zelfs bij onze kamer ons verwelkomen en wil ook de kamer inlopen. Maar dat mag ook van de vriendelijke bagagedrager niet. Op de kamer een fruitmandje en een hele fles champagne om ons te verwelkomen! Dit kan wel eens een heel goed resort zijn 🙂. Het is ondertussen na 10 uur en het restaurant voor het diner is al gesloten. Er is gelukkig (in dezelfde zaal) de mogelijkheid voor wat midnight snacks. We pakken een klein hapje, we worden hier ook heel vriendelijk ontvangen (Onno krijgt zijn steak zelfs naar onze tafel gebracht, met wat extra friet, sla en ketchup 😋), drinken een glas wijn, lopen wat rond, en rollen we in bed. Morgen gaan we de rest ontdekken, dit voelde toch als een lange reis! (Ondanks ‘maar’ 3 uurtjes vliegen heeft het totaal toch bijna 12 uur geduurd).