Dag 3: Naar Torri del Benaco

We hebben er gisteravond niets van kunnen zien, maar ons hotel ligt aan de Donau. Met aan de overkant een enorm kasteel (Slot Sigmaringen). Het is een prachtig decor voor een heerlijk ontbijt. Het hotel is sowieso helemaal top, goede bedden, geluidsdichte kamers (je hoort echt bijna niets), Rituals spulletjes in de badkamer, wat een luxe! Het zou een mooie omgeving zijn om te verkennen en het kasteel te bezoeken, maar wij gaan vandaag door naar ItaIië dus daar hebben we helaas geen tijd voor.  

Na het ontbijt lopen we door de tuin naar het rivier, maken tig foto’s van het kasteel en dan maken we ons klaar voor een dag met veel kilometers (543 km, waar we incl. lunchpauze zo’n 7 uur over doen.)  

U kent het spreekwoord “wie mooi wil zijn moet pijn lijden” vast wel. De vakantie variant is zeker “wie mooi wil zitten moet een beetje afzien”. Bij ons appartement in Torrri del Benaco aangekomen blijkt dat de weg er naar toe best stijl is, de kamer en keuken niet zo heel groot en praktisch is, maar vooral dat het parkeren een crime is. We zijn wel wat veel te krappe Italiaanse parkeerplekjes gewend, maar hier is het godsonmogelijk om je auto er in te krijgen. Het complex heeft 3 kleine parkeergarages, bij de eerste schiet een taxi-chauffeur ons te hulp maar die geeft ook aan dat het niet gaat (er is maar 1 vak vrij, linksaf achter een paal en die bocht is niet te maken). Op naar garage 2 en daar staan we met veel gedraai (Onno stuurt terwijl Andrea van buiten aanwijzingen geeft) uiteindelijk net in een vak (waar ook weer een betonnen paal in de weg staat), maar dan kan de auto er naast er eigenlijk niet goed meer uit. Nog meer steken, passen en meten dan om hem in een ander vak te krijgen. 15 minuten en veel zweetdruppels later staat hij er in. Op naar de bar!

En dat maakt veel goed, want dit is het uitzicht vanaf de bar van ons appartement:

Het is een leuk complex met toch wat meer kamers dan dat we verwacht hadden. Veel trappetjes en verdiepingen en een mooi uitzicht over het meer. Daar lopen we in een minuut of 3 naar toe, om ‘s avonds een pizza te eten in het gezellige dorpje.