Dag 13: Trulli in Alberobello en Ostuni

Het plan voor vandaag is Alberobello (hoofdstad van de Trulli) en Ostuni (witte stad) te bezichtigen. Na een door Nicole perfect verzorgd ontbijt gaan we eerst naar Alberobello. De navigatie stuurt ons helemaal binnendoor daar naar toe, dus we rijden over smalle bochtige binnenweggetjes waar de auto soms maar net past. Dit kan vast niet de snelste route zijn! We zijn wel veel typische huisjes, dus we ervaren het typische Puglia, weg van de hoofdwegen.

In Alberobello gaan we eerst naar een museum waar uitleg gegeven wordt over hoe de trullo zijn gebouwd. We reden in eerste instantie zo naar het museum toe maar we hadden nu eens geen geluk: geen parkeerplaats voor de deur van het museum te vinden. We hebben uiteindelijk ergens behoorlijk ver in een wijk geparkeerd. Stukje terug lopen (hey dat valt niet mee hoor met 30 graden in de brandende zon!) maar we staan wel gratis. Na het rondje museum dan maar naar de toeristische trekpleister: de wijk vol met Trulli en nog voller met toeristen. Leuk om te zien, maar wel heel erg toeristisch: in zowat elke Trulli zit een winkeltje dat souvenirs verkoopt en je krijgt een beetje een Efteling gevoel. Desondanks vinden wij het er leuk en charmant uitzien.

Na wat ronddwalen hebben we een terrasje gezocht om te lunchen en... we moeten nog een keuze maken of we nog verder naar het zuiden gaan of toch terug richting huis / het noorden. En we moeten dan ook nog een overnachtingsplaats zoeken.

Na de lunch richting Ostuni. Ook weer via zo’n “heerlijk binnendoor weggetje” waardoor de reis van A naar B toch nog lang duurt. Ostuni is een wit stadje op een heuvel, een stukje uit de kust. Het schijnt dat de gemeente de bewoners hier voorschrijft dat hun huis ieder jaar van een nieuw likje witte verf voorzien moet worden. Dat zie je er niet helemaal aan af, niet alles is perfect geschilderd hoor (het blijft Italië hè). 

Parkeren doen we netjes door de bordjes 'parkeren historisch centrum' te volgen en we zetten hem neer op de eerste de beste parkeerplaats die we tegenkomen. Daarna lopen we alleen strak de verkeerde kant op: de parkeerplaats is inderdaad net naast dat historische deel maar wij lopen een heuvel op de andere kant in. Dat is weer best een aardige workout zo in de 30 graden zon. Oeps! Ach, zo is dat drankje op het terras dadelijk extra verdiend. 😁

Ostuni blijkt wel een leuk maar ook weer behoorlijk toeristisch stadje te zijn. Na rondgekeken en de nodige kiekjes gemaakt te hebben zien we een leuk restaurantje in een steegje. Heel gezellig en het ziet er uit alsof je daar prima kunt eten. Het is alleen pas kwart over 5 en in Italië kun je dan nog niet eten. Andrea markeert de locatie op Google Maps en ziet daarop dat ze om half 7 open gaan. Hmm, als we nu eens ergens hier in het zonnetje op onze telefoons de volgende overnachting gaan zoeken en dan meteen om half 7 hier eten? Dan hoeven we niet eerst weer terug naar de bed & breakfast in Martina Franca, weer dat smalle landweggetje over en er dan later weer op uit om dan daar eten te zoeken. Zo gezegd zo gedaan, alleen moeten we wel even terug naar de auto om de telefoons op te laden en wat parkeermuntjes erbij te gooien. De overnachtingsplek vinden we nog niet, maar om half 7 gaan we terug naar het restaurant in het steegje waar de ober vooral druk is met vertellen dat ze close-ed zijn. Half 8 gaan ze pas open. Grrrrr... Dan maar in het restaurantje er tegenover eten. Dat ziet er iets minder gezellig en vooral minder goed uit, en dat is het dan ook zeer zeker. Hoewel de bediening wel erg goed Engels spreekt (dat maak je niet vaak mee) is het eten niet zo top. 

Terug naar de bed & breakfast in Martina Franca, nu in het donker en die binnendoor iniemieni weggetjes van net een autobreedte waar onze Mazda navigatie zo van houdt lijkt ons geen goed idee. In plaats van die navigatie pakken we nu Apple Maps met een alternatieve route die wel een hele minuut langer duurt maar vooral bestaat uit 2 brede kaarsrechte wegen. Dat ziet er beter uit! Meneer Siri probeert ons na een stukje toch volautomatisch stiekem naar het kortere weggetje te krijgen, maar door met zijn tweeën te navigeren hebben we dat door en trappen er niet in. Goed team! 🙌

Bij Yours Trulli aangekomen is het weer gezellig. We krijgen een wijntje en biertje van Nicole en Jeroen en zitten de rest van de avond te kletsen. Tussendoor proberen we een overnachtingplek voor morgen te zoeken, want dat moest ook nog, proberen we deze blog te schrijven en krijgen we tips over wat er allemaal nog te zien is. Later schuift de helft van het andere stel ook nog aan. Ondertussen lijken de meeste hotels die we bewaard hadden alweer uitverkocht. Italië is nog gewoon code geel, maar veel andere populaire bestemmingen zoals delen van Frankrijk, heel Spanje en de Griekse eilanden zijn oranje geworden. En hier is het weer ook nog eens perfetto, dat zal wel voor extra drukte zorgen. Helemaal in het puntje van de hak vinden we niks (en er schijnt eigenlijk ook niet zo veel te beleven te zijn), maar een stukje zuidelijker dan dat we nu zitten is wel een mooi resort (dat ook ineens op 'niet meer beschikbaar op booking.com' staat, maar een half uurtje later wel weer beschikbaar is). Die boeken we; dan gaan we eerst op de punt kijken, rijden dan weer terug omhoog om daar in te checken, gaan de volgende dag relaxen om dan de tocht richting noorden weer aan te vangen. Johan en Simone zijn volgende week ook in Italië (bij het Gardameer) en het zou natuurlijk erg leuk zijn om elkaar daar te treffen!