Dag 5: Tarvisio naar San Marino

Het is frisjes in Tarvisio! Snel uitchecken (moet ook wel, uiterste checkout tijd is 9:30 😳) en door richting zuiden. Nog even een korte blik op de groene, heuvelachtige omgeving (in de winter een wintersportgebied) waar de wolken nu tegen de heuvels aan drijven voordat we in de auto stappen. Het is hier ook wel erg mooi!

We gaan nu naar San Marino, een autonoom ministaatje binnen de landsgrenzen van Italië met slechts iets van 30.000 inwoners. Het is wel de oudste republiek ter wereld, gesticht in 301. We zijn er in 2016 al eens een middagje geweest en dat smaakte naar meer. Het plan is nu wat langer te blijven zodat we meer tijd hebben eens goed rond te kijken. Ook dit is weer een uurtje of 6 rijden, dus vandaag zitten we weer vooral in de auto 🚘.  Het eerste stuk is nog heel mooi en bergachtig, maar na een uurtje of 2 hebben we die achter ons gelaten en wordt het vlak. De snelweg richting Venetië hebben we al eens eerder gereden, dus we besluiten daar vanaf te gaan en de provinciale kustweg te nemen. Is wel meer dan een uur langer, maar dan zien we de zee denken we. Niet dus. Het blijkt een oersaaie weg door lelijk industriegebied te zijn. We hadden beter gewoon de snelweg kunnen nemen, alhoewel we nu wel de forse tol uitsparen die je hier op de snelweg betaald.

San Marino ligt vlak bij de bekende badplaats Rimini. Ook daar hebben we al eens kort gekeken; niet helemaal ons ding (te massaal en hutjemutje op het strand), maar ook nu kunnen we de verleiding niet weerstaan om er toch even te stoppen en op het strand te kijken. Klik-klik en door.

Rimini stad uitrijden gaat echter niet heel vlot, voor de Mazda navigatie is een straat een straat kennelijk. Die kunnen in Italië echter heul smal zijn. Zo smal dat Andrea maar beter uit kan stappen om te kijken of het past (met de spiegeltjes ingeklapt) terwijl we zig-zaggen door straatjes waar we vast niet moeten zijn.

Rond 16:00 zijn we in San Marino. Mooi hotel midden in het historisch centrum, waar je normaal niet met de auto mag komen. We moeten de auto dus eerst even bij het plebs op een openbare parkeerplaats zetten en bij het hotel een vergunning ophalen om ermee de stad in te mogen.  Met de vergunning kunnen we de oude ommuurde kasteelstad inrijden, even zwaaiend naar de agent die bij de ingang daar staat te controleren om vervolgens de toeristen in het voetgangersgebied aan de kant jagen met onze rode schicht.  We kunnen op het privé-terreintje van het hotel parkeren. Dat is even flink passen en meten, maar hij staat! En wij kunnen lekker lopend zo de stad in.

In San Marino is het vandaag een feestdag: de dag van de oprichting van de republiek. Alsof we het zo gepland hebben! (Maar eh, eigenlijk hebben we weer eens geluk zoals we zo vaak in Italië hebben!). Er is vandaag in ieder geval van alles te doen. We horen een bandje optreden, de torens van de kastelen zouden tot 22:00 gratis open zijn (maar die waren mooi dicht toen wij er vroeg in de avond stonden) en er zou een groot vuurwerk zijn (om 22:00 nog niet gezien, misschien komt het nog?) Het is ook niet super druk. 

Enne.. ik weet niet hoe het bij jullie is, maar hier is het ondertussen 27 graden en zonnig ☀️🙂