Dag 6: San Marino

Gisteravond  geen vuurwerk gezien, maar de dame achter de receptie wel, dus dat ligt vast aan ons! 🙃

Vandaag San Marino in, maar eerst ontbijten. Dat gaat gelukkig een stuk relaxter dan bij het vorige hotel. Er zijn nog steeds veel meer maatregelen dan in Nederland: binnen steeds een mondkapje op (ook als je even opstaat om iets van het buffet te pakken), steeds handgel, maar je kan hier tenminste gewoon naar het buffet lopen en geen gedoe met handschoenen, of alleen knopjes van de koffieautomaat aanraken met een pen zoals in ons eerste hotel.

We waren van plan om minstens één van de drie beroemde torens van San Marino (twee zijn open voor publiek) te bezoeken. Bij de kassa van toren 1 zwaaien we met het kortingspasje dat we bij het hotel hebben gekregen, waarop de mevrouw achter de kassa zegt dat we dan ook een museumpas met korting kunnen kopen waarmee we twee torens en 3 museums binnen mogen gaan. Korting klinkt goed natuurlijk, dus dat doen we! 

Bij de eerste toren is een kleine tentoonstelling over de geschiedenis van de stad en de torens (het symbol van San Marino) en de kasteelmuur. Ergens in de middeleeuwen is het gebouwd, maar het is door de eeuwen continu aangepast en uitgebouwd. Het uitzicht over de vallei is prachtig en omdat het helder weer is zien we Rimini in de verte liggen.

Bij de tweede toren is een tentoonstelling van oude wapens. In San Marino zijn ze gek op pistolen, geweren en messen; er komt geen einde aan de verzameling oud wapentuig. En ook in de stad zitten heel veel winkeltjes waar ze wapens verkopen. Ik weet niet of je een vergunning nodig hebt, maar het is bijzonder zoveel wapens in de etalages te zien. 

Tussen de eerste en tweede toren is een koord gespannen. We hadden dat gisteren ook gezien en we wisten dat er iemand van plan was om van de ene naar de andere toren te lopen over dat koord, tientallen (honderden?) meters boven de vallei.😱 Als we bij de eerste toren boven bij de muren zijn zien we net iemand aankomen. Hij bereikt gelukkig veilig de toren en krijgt een flink applaus. Als we verder lopen en nog wat foto’s maken horen we boven ons gepraat. Als we omhoog kijken zien we nog iemand op het koord aankomen. Nog eentje! Er blijkt iets te doen te zijn van extreme sports en er lopen dus ook de hele dag durfals op en neer tussen de torens. Dat ziet er behoorlijk angstaanjagend uit! (Kijk het filmpje maar eens). 

Na de lunch lopen we richting de andere museums maar we verdwalen (bordjes zijn voor ons niet altijd duidelijk 🤔) en we komen bij de basiliek van San Marino en de kabelbaan uit. Met de kabelbaan kan je in 2 minuten naar Borgo Maggiore gaan. Daar is niet echt iets te doen maar de meeste mensen parkeren hun auto daar en voor een paar euro nemen ze de kabelbaan om San Marino te bezoeken. We doen nu dus anders om.😁

Maar eerst nog een museum! Na twee keer verkeerd lopen komen we uiteindelijk bij het Nationale Museum van San Marino uit. We kunnen met  het museumpasje meteen door de poortjes. Het is niet druk, we zijn de enige bezoekers! We zijn snel uit gekeken (Onno: ouwe rommel, scherven, potjes en munten) en we verlangen naar een kopje koffie. Bij de eerste tent die we tegen komen bestellen we 2 koffietjes. Als de ober vraagt: “Sugar, brown, white?” valt het kwartje bij ons nog niet wat hij ermee bedoelde. Pas toen hij met twee minuscule kopjes aankomt wordt voor ons duidelijk dat we koffie op zijn Italiaans (sterke espresso met veel suiker) krijgen. We hebben niet veel tijd nodig om de koffie op te drinken, maar wel om af te rekenen want die ober komt niet meer terug. Dan maar zelf naar binnen om te betalen en door naar de kabelbaan. We zwaaien weer met de kortingskaarten en krijgen weer 10% korting. We zijn heel snel “beneden”. Omdat de kabelbaan om de 15 minuten gaat wandelen we een rondje in de benedenstad waar verder niet zoveel bijzonders is en gaan met de volgende rit weer omhoog.

We nemen nog een kijkje in het parlementsgebouw (weer met de pasje zwaaien en gratis naar binnen🙃) waar je gewoon de zaal waar de parlementsleden vergaderen in kunt als er geen zitting is (ik geloof niet dat je in Nederland zo de 2e kamer in kunt?). Er staan wel bordjes dat je niet in de bankjes mag gaan zitten en niet aan de knopjes mag komen 😀. In het gebouw draait een film over de historie van San Marino en het bestuur en bij de deur staan wachten in serieuze gala uniformen. 

Dan terug naar het hotel dat een leuk terrasje heeft met uitzicht over het dal. Daar zoeken we alvast het volgende hotel voor de komende dagen maar vinden nog niks. We hadden in Nederland al 2 mooie hotels gezocht en de gegevens bewaard, maar die zijn nu niet meer beschikbaar. 

Tijd om te gaan eten, we hadden gereserveerd bij een restaurant waar je de zon mooi onder kunt zien gaan over het dal van San Marino. Qua locatie een van de beste plekken hiervoor, maar het restaurant en eten is echter niet zo bijzonder. De bediening supersnel. Italiaans eten geserveerd op een hoog tempo: fasta foodah.

San Marino is bekend van de 3 torens en die derde bent u in dit verhaaltje nog niet tegen gekomen. Dat gaan we nu dus doen. We komen onderweg nog een festivalletje tegen. Bandje, veel food trucks, leuke bankjes, het ziet er heel gezellig uit. San Marino is gewoon gezellig en fun!

Het pad langs de kasteelmuur is mooi verlicht en het is zo goed als verlaten.

Het is wel weer een hele klim, wandelen is hier toch echt iets anders dan in het vlakke Nederland. Pfff, dat is weer zweten. Mijn sporthorloge feliciteert me wel met de prestatie: vandaag hebben we het equivalent van 79 verdiepingen omhoog en 75 naar beneden gelopen! Bij de toren maken we wat foto’s en lopen dan terug. We hebben nog geen hotel voor morgen dus we gaan snel terug naar onze kamer om weer te zoeken.

Een nadeel van zo op de bonnefooi rondreizen kan wel eens zijn dat je aardig wat tijd kwijt bent met je volgende overnachtingsplaats te zoeken en dat het een beetje stressen wordt als je niets vindt. Dat hebben we vorige reizen ook een paar keer gehad en nu hebben we ook zo’n momentje. We willen verder naar zuiden, richting de stad Vieste dat op een schiereiland ligt. Daar willen we wat langer blijven want dit bijna ieder nacht in een andere plek is wel heel intensief en vermoeiend. Het plan is dus daar ergens een mooi hotel aan het strand te vinden en een dag of 4 tot 5 te blijven. Dan is het ook wat belangrijker om iets te vinden dat echt leuk is (zoals dit). Zoals gezegd waren de opties die we in Nederland gevonden hadden niet meer beschikbaar en we letten ook altijd op veel details: aan het strand is aan het strand (dus niet met een weg ertussen) de kamer moet een beetje leuk zijn, goed ontbijt, parkeergelegenheid, redelijke prijs, niet te klein maar ook niet massaal, goede recencies, etc. (niet dat we verder veeleisend zijn hoor!) 😬.  Dat betekent dit keer dat we niets kunnen vinden dat aan al onze wensen voldoet. Na uren zoeken boeken we om 0:45 een resort dat er wel aardig uit ziet en vallen daarna uitgeput in slaap. En ach, eerder slapen kon toch niet want de muziek van het festival dreunt lekker hard onze kamer in 🔊🥳

Het ‘ verslag van de dag’  moet maar even wachten 💤