Dag 8: Cinque Terre

Vanochtend horen we het waaien en regenen: het weer is omgeslagen. Net nu we bij Cinque Terre willen gaan wandelen!

Daarom maken we niet super veel haast, ontbijten en besluiten toch te gaan. Het is een graad of 18 en het regent niet (meer) als we gaan. Er wordt aangeraden om naar Levanto te gaan, een stad voor de Cinque Terre en dan met de regionale trein naar het eerste dorp ivm de drukte. Omdat het niet echt hoogseizoen is en ook niet zo'n mooi weer en we ook gewoon eigenwijs zijn doen we dat lekker niet en rijden toch gewoon naar het eerste van de 5 dorpen: Monterosso. Dat gaat eigenlijk weer prima en we rijden bij het centrum weer zo een parkeergarage in, net zoals bij Portefino. 

We kopen een dagkaart bij een informatiepunt: daar mag je 1 dag onbeperkt de trein mee in en het wandelpad op. We kijken even rond in Monterosso en nemen dan de trein naar Vernazza. Het plan is om van daar een wandeling naar het 3e dorp: Corniglia te gaan maken. Die wandeling is niet zo lang (een paar uur) en is van gemiddelde moeilijkheidsgraad. Maar we besluiten dat het een goed idee is het buikje vol te hebben voordat we gaan wandelen. Het is best druk en lastig om een plekje te vinden. Uiteindelijk eten we bij een restaurantje dat Andrea herkent: het hoort bij een hotel waar haar vriendin Katalin eens gelogeerd heeft. Het is er erg druk (het is hier overal vergeven van Amerikanen en ook aardig wat Aziaten) en een snelle hap, daar doen ze hier niet aan. Ook voor lunch weer uitgebreide menu's met voorgerecht en daarna een eerste en tweede gang (antipasti, primi, secondi) en wijn. Wij denken snel te doen: 2 cola en spaghetti te bestellen maar het duurt allemaal best lang waardoor we pas om 14:15 beginnen aan onze wandeling. Voordeel is wel dat het weer een stuk beter geworden is en de zon ondertussen schijnt!
 
Al snel zien we waarom deze wandelingen zo wereldberoemd zijn. Het is echt adembenemend mooi. We zien Vernazza van boven, de golven beuken tegen de rotsen, de zon schijnt. Dit is misschien wel het mooiste dat we ooit gezien hebben!

We hadden overigens als eens gelezen dat je een tochtje hier moet heroverwegen als je niet in goede conditie bent of slechte knieën hebt en dat is maar al te waar. Het is een aaneenschakeling van trappen en dat voelt je behoorlijk. Hadden we het beneden nog wat frisjes met een jas aan, binnen no-time zweten we er aardig op los terwijl we maar trappen blijven beklimmen tot 289 meter hoogte. 

Het pad en de uitzichten zijn echt schitterend en in dik anderhalf uur klauteren en klimmen en heel veel fotostops komen we in Corniglia aan. Daar kijken we ook een uurtje rond (jeuh, veel trappen!), eten een ijsje en gaan dan met de trein naar het laatste van de 5 dorpen: Riomaggiore. Ook daar kijken we weer rond. Het is wat minder mooi dan de andere dorpen misschien, maar de kust is spectaculair. En het lijkt uit alleen maar trappen te bestaan. Auw Auw, de knietjes! We zijn nu al een uur of 5 trappen op en af aan het gaan. 

Rond 6 uur pakken we de trein terug naar Monterosso. Uitgehongerd en met heel veel zin in..... Friet en hamburgers! Dat blijkt echter lastiger te zijn dan je denkt want een McDonnalds of Burger King is hier schaars. We komen wel 2 restaurantjes tegen waarvan er 1 frietjes verkoopt en de andere hamburgers, maar we willen het allebei! Teug naar de auto dan maar (€8,- voor 7 uur parkeren, dat is best netjes) en daar zegt de navigatie dat de dichtstbijzijnde McDonnalds 50 minuten rijden (de verkeerde kant op) is. Mhhh, dat toch maar niet. Helaas ook geen andere fast food in de buurt, dus dan maar terug richting Sestri Livanti waar ons hotel is.  Bij het eind van de (tol)snelweg lijkt een wegrestaurant: daar hebben ze vast wel frietjes! Helaas.. Alleen belegde broodjes. We kunnen we niet meer terug door de juiste tolpoortjes en moeten door naar de volgende stad: Levante. Ook daar vinden we geen restaurant, dus de tolweg weer op naar Sestri Levante. We komen zo langzamerhand om van de honger (het is al rond 21:00). Auto parkeren, restaurant zoeken... En voila! In een zijstraatje een restaurantje waar friet en hamburgers op het menu staan. Snel naar binnen, maar kennelijk zijn we niet de enige die zin hebben in zo'n hap: vol. Even wachten... En uiteindelijk kunnen we zitten en bestellen: 2x hamburgers met friet graag, dank u. Een paar minuutjes later komt de serveerster terug: er is nog maar 1 hamburger! Hogere machten zijn tegen ons. Dan maar 1 hamburger delen en een cordon bleu erbij. Om 21:20 kunnen wij lekker eten.  De hamburger is er geen op een broodje, maar het smaakt er niet minder om!

Chinqe Terre in een middag: wij kunnen het!