Dag 11: Imola

Het hotel in Calenzano waar we vannacht geslapen hadden is erg goed. We hebben de hele vakantie al alleen maar vriendelijke mensen achter de balie, maar hier zijn ze wel extreem beleefd (altijd even opstaan als je langs loopt bijvoorbeeld) en de kamer en badkamer was mooi, het ontbijt heel goed. We gaan vandaag door naar de oostkust van Italië. We checken uit maar voor we vertrekken maken we in de lobby nog even gebruik van de WiFi  om ons volgende verblijf te boeken. 

Maar eerst naar Imola, naar het "Autodromo Enzo e Dino Ferrari". Dit is het circuit waar Ayrton Senna op 1 mei 1994 verongelukte. Er is een monument en dat wil ik graag zien.  Het is ongeveer anderhalf uur rijden en het kwik van de thermometer is ondertussen naar 28 graden gestegen, dus het is echt zomer hier! De omgeving van het circuit is best apart: het ligt gewoon in de stad en binnen het circuit is een park, liggen wegen en staan ook zelfs wat huizen. Het museum bij het circuit is dicht, maar je kunt vrij en gratis bij het circuit rondlopen, op de tribunes na, die zijn afgesloten.  Er is een Audi driving experience bezig; er rijden af en toe wat snelle Audi's over het circuit dus er is nog wat te zien en horen ook. 

We wandelen een stukje langs de baan en door het park richting het Senna memorial. In de tamburello bocht waar hij gecrasht is (aan de overkant van het circuit) hangen al vlaggetjes en foto's, maar aan onze kant is iets verderop een bronzen beeld en hangt het vol met dingen die mensen thuis al of ter plekke gemaakt hebben. Er hangen boodschappen van mensen over de hele wereld, Japan, Rusland en ook wat Nederlands. Ik kan me nog goed herinneren dat ik in 1994 met mijn vader voor de buis zat en het ongeluk zag gebeuren (een dag eerder was ook al de Oostenrijker Roland Ratzenberger dodelijk verongelukt). 22 jaar geleden alweer en nu sta ik hier. Je wordt er stil van...

We wandelen verder door het park waar het verder ook erg rustig en stil is, behalve dat je dus regelmatig raceauto's voorbij hoort komen. Een aparte combinatie! Het is best een mooi park ook.

Als we terug lopen gaan we bij een leuk terrasje van een bar zitten. Binnen is net de vrije training van de F1 van Monaco te zien, becommentarieerd door 2 oude Italiaanse mannetjes aan de bar. Buiten zit een groepje te kaarten en hevig te discussiëren (volgens ons speelt er een vals ;)

Bij het bezoekerscentrum stond nog een Formule 1 simulator. Toch even vragen wat dat kost. €25,- voor 7 minuten. Krijg ik van Andrea, lief hè! De jongen die hem bedient geeft me ook een paar extra minuten, maar het is super moeilijk. Ik heb geen rondje afgelegd zonder van de baan te raken, en het is nog veel moeilijker omdat de zon op de beeldschermen schijnt en je dus niet goed ziet hoe de baan loopt. Maar ik wordt getroost met de woorden dat ik een goede tijd gereden heb voor de eerste keer... Het was in ieder geval erg gaaf om te doen!

We overwegen nog om naar de centrum van Imola te genaam (als tip gekregen bij het circuit) maar we kiezen voor het zwembad bij het volgende hotel. Nog even een laatste kijk op de baan en dan naar San Clement waar het hotel is dat we vanochtend geboekt hebben. Of beter gezegd: huisje, want voor maar iets meer dan €100,- hebben we een bungalow op een mooi parkje, met zwembad en eigen meertje. Het ligt onder de badplaats Rimini en naast de dwergstaat San Marino waar we ook nog naar toe willen. Het is een uur en een kwartier rijden vanaf Imola. Het dorpje is weer in the middle of nowhere, maar de bungalow is mooi en ligt op een soort mini-resort dat er schitterend uit ziet. En ook hier worden we weer supervriendelijk ontvangen. Glaasje Prosecco van het huis en als we later nog eens langs de receptie lopen wordt er weer gevraagd of we nog wat drinken willen.  Oké dan maar (zouden ze dat in rekening brengen?) en nu krijgen we er een schaal chips bij, verse olijven en met kaas en ham gevulde tortillas. Wat een verwennerij! We zijn ook zowat de enige gasten trouwens, lekker rustig!

Een restaurant is er niet, maar we krijgen een tip voor een trattoria in het dorp. Dat is een wat eenvoudiger restaurant. We gaan er lopend naar toe, hebben de naam niet onthouden, maar het is makkelijk te vinden. Denken we. Want dit is wel erg eenvoudig.  Toch maar zitten op de plastic stoeltjes waar een hele grote Italiaanse mama komt vertellen wat er te eten valt. In het Italiaans, want er spreekt niemand Engels hier en een kaart hebben ze niet. Gelukkig zitten er een tafeltje verderop 3 mannen die wat vertalen zodat we toch duidelijk kunnen maken dat we deze keer aan 1 ronde pasta genoeg hebben. Het eten is prima, gebracht (en gemaakt?) door een oud omaatje die als we klaar zijn ook nog zwijgend cake op tafel komt zetten. Deze keer geen wijntje bij het eten, maar wel 2 koffie voor bij de cake. Alles bij elkaar: €20,-! Dat is goedkoop uit eten :-)